Марказий Осиё халқлариминг йилликлар мобайнида бир макон- да замонлар оша, давронлар ва умумий бир маслак, яхлит максад ва эътиқод билан яшаб келишмоқда. Турли даврларда ушбу макон халқлари буюк цивилизация ҳолатлари, ренессанс ҳодисалари билан бирга хилма-хил қирғинларни, вайронгарчиликларни, кон тукилиш, мавҳ этишларни кўрди. Бироқ халқ иродаси уларнинг барчасидан голиб келди. Ҳаётга бўлган қатъий ишонч, эртанги кунга қаратилган буюк мақсад барча босқинчиликлар ва мавх этиш- лардан устун келди. Уларни асраган ва истиқболга даъват этган қудрат, айтиш мумкинки, буюк донишмандлик ҳосиласи бўлган.