"Padarkush, toj-u taxt, olti oy..." Nozomiy Ganjaviyning bu jumlalarni o'qigan Abdullatif nechog'lik xato qilganini anglaydi, anglaganda ham o'zini kutayotgan fojialarni, atrofdagi sotqinlarni, xiyonatlarni ko'rib-bilib anglaydi. Otasi-yu o'z jigariga qilgan xunrezligi, millat ma'naviyatiga qilgan adolatsizligi ko'z oldida yaqqol namoyon bo'ladi. Ko'ngil sezgan mudhish taqdir boshida yalang'och qilich bo'lib ko'tarilganda, tiliga bir kalom keladi: "Gunohkor farzandingizni kechirgaysiz, buzrukvor!" Ammo bu bilan na otasi, na millat va na xalqi oldida o'zini oqlay oladi... Odil Yoqubovning ushbu asari o'quvchini bir dam tarix sahnasiga olib chiqadi. Yaxshilar davrasida ilm va odamiylikka, xiyonotkor amirlar qurshovida makkorlik va xudbinlikka guvoh bo'ladi. Vijdon amri va to'g'riso'zlik naqadar buyuk kuch ekanligiga amin bo'ladi. O'quvchi kitob mutolaasi davomida buyuk allomani yod etadi va uning ma'naviy merosi bugungi kungacha etib kelishida sababchi bo'lgan tarixiy shaxslar va voqealar bilan badiiy tasvirlarda tanishadi.