-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
СУРУДҲОИ МАРОСИМИ ТУИ ТОЧИКОН
Дар рисола сурудхои жаросими туй, адокая онхо бо ин маросими кадиий ва мўҳташами зали таҳлил ва тасниф шуда, мавкеи бисьёр анъанаҳон таърихй, миллй ва маҳаллаи мардуми точик муайян гардидаанд Таснифоти мукаммали сурудхои тўй дар хашт гуруч хабари, тайёра, чудий ва фирок, тантанава, табрика. тавсифи, ракся, аз дау хат мувофики доиран пати шор, мазмун, тоже иченной на кнати базияшон тах дил ёфтаанд
-
Xamsa
Nafaqat o'zbek adabiyoti, balki turkiy adabiyot durdonasi ham bo'lgan, "Xamsa" asari bugungi kun kitobxonlari uchunda bebaho xazina hisoblanadi.
-
Jahon sivilizatsiyasi rivojiga ulkan hissa qo`shgan 10buyuk ajdodimiz
“Buyuk alloma va adiblarimiz, azizavliyolarimizning bebaho merosi, yengilmas sarkarda va arboblarimizning jasoratini yoshlar ongiga singdirish, ularda milliy gurur va iftixor tuygularini kuchaytirishga alohida e’tibor qaratishimiz kerak”. Shavkat Mirziyoyev
-
Хари сухангу
Рузе марде харашро барои фурухтан ба бозор бурд. У ба мардум гуфт: «Хари ман хуб кор мекунад ва хам гап мезанад» Нонво инро шуниду хандид ва ба пеши мард омаду гуфт.
-
ЁДДОВІТХО қисми III
Хавлии Латифчон-махдум дар гузари Чорхароси Бухоро буд, ки дар байни мадрасаи Говкушон ва гузари Розиён вокеъ аст. Дар кисми беруяии ин хавлй як хонаи калон ру ба боло (ба тимол) бино ёфта буд. Ин хона ёздахболори дахлезу мадондор буд, ки мехмонхона ба шумор рафта, чои истикомати асосии сохиби хавлй Латифчон-махдум хам хамин хона буд. Дахлези ин хона чои нигохдории асбоб ва лавозими дастархон буда, мадонаш асосан китобхона ба шумор мерафт.
-
-
Чӣ тавр ташвишу ҳаяҷонро пушти сар кунем то ҳаётамоноромушодгузарад?
Ягон муболига намешавад, агар бигўем: касе ин китобро бихонад аз ҳамагунаташвишуизтироб раҳомеёбад, ҳаёташ ба назму тартиб меояд ва ў, пурра имкон дорад, ролу мавкеашро дар ҷомеа мустаҳкамнамояд, обрўву эыпибор пайдо кунад. Боз, ин китоб шахсро орому мулоим месозад, зиндагиро барои ў ширину осон мекунад ва ў ба дигарон халал нарасонида, балки нафъ бахишда, умр ба сар хоҳад бурд. Ин китоб муҳаббатроафзун, меҳрубониро фаровон ва садоқатуинсондўстиро тақвиятмебахшад, бухлуҳасадвагазабунафратроберунмеронад.
-
-
ГУЛИСТОН
«Гулистон» машхуртарин китоб дар таърихи адабиёти форсу тоник аст. Бештар аз 700 соя аст, ки наслхои форсизабон ин китобро меомузанд. Афкору акоид ва андешахои башардустонаи Саъдй имруз хам барои тарбияи маънавии инсоният, пойдор гардонидани сулх, таъмин намудани иттиходу иттифоки халку миллатхои сайёраи мо хидмат мекунанд.
-
Эчодиёти даханакии халки точак
Аввалин китобе, ки барон студентони мактабҳон олӣ бо номи «Фолькло ри точик» чоп шуда буд, ба қалами адабиётшиноси маъруфи точик Носирчон Маъсуми тааллук дошт. Китоби мазкур ба сифати курс конспект ба студентони гоибхон пешниҳод шуда буд ва он дар бораи хусусиятҳои як қатор жанрҳои фольклори точик мухтасаран маълумот медод. Аз вакти чопи он китоб (1952) хеле солҳо гузашта бошад ҳам, то имрӯз ягон хел китоби дарсни дигар барои донишҷўёня мактабҳои олӣ ба вучуд наомадааст. Дар ин муддат фольклоршиносии точик хеле пеш рафт, бисьёр соҳаҳон эҷодиёти да ханакни халқ ҳартарафа омӯхта шуд, даҳҳо маҷмӯахон фольклори ва асар- хон тадкикоти нашр гардиданд.
-
Хиёнат
Истеъдодли қаламкаш Аброр Зоҳидовнинг саргузаштбоп ва мароқли китоби сизларга манзур бўлади, деган умиддамиз
-
СУБҲИ BATAH
Зи нағмаҳои сози мо, Зи таърихи дарози мо, Туро бубаста тору пуд, Забони дилнавози мо. Зи ҳикмати замири пок, Зи оҳи пири дарднок. Зи туйхо, зи сурхо, Зи синахои чок-чок. Аз «Алла»-ҳои модарон, Зи хандаҳои кўдакон, Асос барниходаанд, Туро чу марҳаме ба чон Ту аввални суруди мо, Қиссан «Буд-набуд»-и мо. Забони модарӣ, тўй Шаҳодати вучуди мо.
-
БАЁЗИ ФОЛЬКЛОРИ тоҷик
Ба ҷилди якуми баёзи шашҷилдаи фольклори тоҷик бехтарин рубоию байтҳои халқй, ки дар шӯъбаи фольклори Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакии АФ Тоҷикистон нигоҳ дошта мешаванд, дохил шудааст. Дар ин рубоию байтҳо, ки дар ҳар давру замон ба хаёти халк алокав гусастанашаванда доштанд. максаду маром ва орзую омоли мардум гармии дили ошикону охи сарди дилшикастагон, шавку рагбат ва хашму раиҷурии дар лахаахои ҷиддии зиндагӣ, тавлидшуда инъикос ёфтааид, ки касро имрӯз ба некию накӯкорй_ мардию ҷавонмардй барин хислатҳои хуби хоси инсон ҳидоят мекунанд.
-
-
Сайр кун бо Огаҳӣ ҳамроҳ дар боғу чаман...
Зиҳӣ, аз ҳуснат аҳли ҳуснро зебоҷамолиҳо, Зи ишқат ошиқонро пояи соҳибкамолиҳо. Ба завқи шаҳд васфи лаъли гӯёи равонбахшат, Забонҳо ҳамчу тӯтӣ ёфта ширинмақолиҳо. Ба сад тадқиқ натвон баста мазмуни даҳонатро, Гусаста табъҳо, сарриштаи нозукхаёлиҳо. Шуда занҷири гесӯи парешон тори мушкинат, Дили девонагонро боиси ошуфтаҳолиҳо. Ба дарди доғи ҳиҷронат касе, к-ӯ мубтало гардад, Давояш нест ҷуз шому саҳар дилсӯзнолиҳо.
-
Афсонаи халқи точик
Рӯзе мири мушон зиёфат додааст. Дӯсти Бибигамбусак Мушакро хам ба зиёфат хабар кардааст. Мушак танҳо рафтан нахоста, Бибигамбу- сакро низ ҳамроҳаш бурдааст. Ин Мушакро бинанд-а! гуфтаанд мушакони бои пешгаҳнишин, ҳамаро монда, бо як гамбусаки бенур ошно шудааст. Ин Мушак ин кадар дӯсти нағз ёфтааст! гуфтаанд мушакони пой- гахнишин мавизи сиёҳ барин, ана рӯи зебою ана чашмони шахло. Мушаки бадбахт! гуфтааст духтари мири мушон, худаш ҳамин қадар нозанину бо як гамбусаки сип-сиёҳи бадафт дӯст шудааст.