Sosyal ve ekonomik şartların beklenenden hızlı değiştiği dönemler, bireyler ve şirketler arasındaki hukuki ilişkileri doğrudan etkilemektedir. Tabiatıyla, aslolan ahde vefa gösterilmesidir. Belirli bir sözleşmesel ilişki içerisinde giren tarafın, nihai tahlilde söz konusu sözleşme ile beklediği ticari sonucu elde edememesi, onun tarafından üstlenilmesi beklenen "ticari risk"tir. Ancak, sözleşmenin kurulduğu aşamada, sözleşmeye ilişkin koşullarda, her iki tarafça öngörülmesi objektif olarak mümkün olmayan değişikliklerin meydana gelmesi halinde, tarafların hâlâ aynı şekilde yükümlülüklerinin devam ettiğinin kabul edilmesi, hakkaniyete aykırı sonuçlar doğurur. Zikredilen durumu dikkate alarak, Türk Borçlar Kanunu'nun 138'inci maddesinde. "Aşırı İfa Güçlüğü başlığı altında, sözleşmenin değişen koşullara uyarlanması yahut sona erdirilmesi düzenlenmiş, uygulamada söz konusu talep, "Uyarlama Davası" olarak isimlendirilegelmiştir.