Türk İş Hukukuna ilk defa 2002 tarihinde 4773 sayılı Kanunla giren ve 4857 sayılı İş Kanunu'yla sürdürülen iş güvencesi sisteminde, iş sözleşmesinin bildirimli feshinde işverenin geçerli nedene dayanma zorunluluğu önemli bir yer tutmaktadır. Artık, iş güvencesi kapsamında yer alan işçilerin iş sözleşmelerini bildirimli fesih yoluyla sona erdirilmek isteyen işveren, işçinin yeterliliğinden, davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir nedene dayanmak zorundadır. Kanunda belirtilen geçerli nedenler, genel ve soyut olarak düzenlenmiş, hangi nedenlerin geçerli neden sayılacağının belirlenmesi ise öğreti ve yargıya bırakılmıştır. Doçentlik tezi olarak hazırladığımız bu çalışmada, iş sözleşmesinin işçiden kaynaklanan nedenlerle bildirimli feshi incelenmiş ve işçiden kaynaklanan nedenlerle fesih konusunda ortaya çıkabilecek sorunlara mevcut hukukumuzdaki düzenlemeler, uluslarüstü ve uluslararası metinler, bilimsel eserler ve yüksek mahkeme içtihatları çerçevesinde çözümler getirilmeye çalışılmıştır.